اینجا..بدون..توقف

 

اگر نگران این هستید که گوگل از اطلاعات فردی شما سوء استفاده کرده، آنها را در اختیار تبلیغاتچی ها و دیگران قرار دهد، راه های زیادی برای خنثی کردن دنبال کننده های وب هست. ولی دقیقا چه چیزی

را می توان خنثی کرد؟ 

اولین نکته این است که بدانید وقتی کوکی های دنبال گر یا ابزارهای مشابه آنها را مسدود می کنید، به طور کامل ناشناس نخواهید شد. ISP شما و سایت هایی که مرورشان می کنید، هنوز چیزهای زیادی

درباره تان می فهمند، کار شناسایی و یا ارائه اطلاعات به طور خودکار توسط مرورگر شما انجام می شود. 

بنیاد EFF سرویس Panopticlick را برای بررسی میزان ناشناس بودن مرورگر پیشنهاد می کند. این تست با رتبه بندی، مشخص می سازد که تا چه میزان بر اساس داده های ارائه شده توسط مرورگرتان، قابل

شناسایی هستید. امتیاز آنتروپی 33 بیت یا بیشتر یعنی می توان شما را از روی اطلاعات مرورگرتان شناسایی کرد ولی کمتر از آن، نشانه امن بودن است. 

اما حتی اگر امتیاز آنتروپی خوبی هم در چنین تستی کسب کنید، به این معنا نیست که نباید اطلاعات شخصی تان را بیشتر محافظت کنید. در زمانه ای که ما زندگی می کنیم، اطلاعات شخصی در وب، حکم

پول نقد را دارند. بنابراین باید خیلی جدی در این زمینه عمل کنید. از آنجایی که اکثر ما هر روز با گوگل سر و کار داریم، شاید آگاهی از زیر و بم های سیستم ردیابی کاربران و حریم خصوصی این شرکت، خیلی

مهم باشد و حتی از آن هم مهم تر، ارائه تبلیغات شخصی سازی شده بر اساس اطلاعات فردی است که نباید از آن غافل شد. 

استفاده از تنظیمات خود گوگل برای در امان ماندن از تبلیغات

نکته برجسته در سیاست حریم خصوصی گوگل این است که این شرکت به شما لینک هایی را ارائه می کند که از طریق آنها می توانید اطلاعاتی را که با گوگل به اشتراک گذاشته اید، مشاهده و مدیریت

کنید. برخی از این اطلاعات را خودتان آزادانه به گوگل داده اید و برخی را گوگل از نتایج جستجو، مرور وب و استفاده شما از دیگر سرویس ها جمع آوری کرده. 

برای دیدن (تقریباً) هر آن چیزی که گوگل از شما می داند بایستی به Google Dashboardبروید. در آنجا می توانید به تمام سرویس هایی که با حساب گوگل خود از آنها استفاده می کنید، دسترسی یابید:

جیمیل، گوگل داکز، یوتوب، پیکاسا، بلاگر، اد سنس، و هر چیز دیگری در قلمروی گوگل. داشبورد در عین حال به شما امکان مدیریت فهرست افراد، تقویم، گروه های گوگل، تاریخچه وب، حساب صوتی گوگل و

سایر سرویس ها را می دهد. 

مهمتر اینکه می توانید داده هایی را که توسط هر یک از سرویس های گوگل ذخیره شده اند مشاهده، مدیریت یا کلا پاک کنید. برای اینکه ببینید دیگر چه سایت هایی به اطلاعات حساب شما دسترسی

دارند، روی Authorize Account Access در قسمت Account کلیک کنید. می توانید از داخل بخشی که باز می شود، دسترسی سایت های دیگر به حساب گوگل تان را بر دارید. 

اما برویم سراغ تبلیغات. در بخش Ads Preferences Manager می توانید تبلیغات را مسدود کنید یا تمام تبلیغات هدفمند به سمت خودتان را با گزینه Opt out of در پایین صفحه غیر فعال کنید تا به این صورت

فقط تبلیغات کلی برای تان به نمایش در آید، نه تبلیغاتی که با استفاده از اطلاعات شخصی شما جهت دهی شده. (یک راه دیگر برای اینکار، استفاده از اپلیکیشن Keep My Opt-Outs برای کروم است.) 

 

افزونه ای برای مسدود کردن کوکی های تبلیغاتی

افزونه های زیادی برای شناسایی و مسدود کردن شرکت هایی که با تعقیب شما در وب قصد تبلیغ دارند، وجود دارد. برای مثال Ghostery برای کروم و برای فایرفاکس با نصب یک آیکون بر روی صفحه مرورگر

نشان می دهد که چه تعداد ردیاب در صفحه مورد نظر فعال هستند. می توان با کلیک بر روی آیکون، برخی را مسدود یا آزاد کرد. 

در آینده بیشتر درباره این مقوله مهم برای شما خواهم نوشت. 

 

در نگهبان زیاد از اهمیت رمزهای عبور صحبت کرده ایم. به طور کلی مدیریت و نگهداری رمزهای عبور یکی از کارهای سخت و نسبتا پردردسر به حساب می آید. اما نظرتان چیست که یک قرص بخورید تا مشکل رمزهای عبورتان حل شود!؟ 

این ایده ای از گوگل است که با کمک موتورولا روی آن کار می کند. خانم دوگان که مدیر بخش پروژه های ویژه موتورولا است، می گوید ما روی قرصی کار می کنیم که می توان آن را بلعید. این قرص در بدن با

کمک اسید معده تولید انرژی کرده و یک سیگنال 18 بیتی تولید می کند که کل بدن شما را به یک پسورد تبدیل خواهد کرد! فعلا توضیح بیشتری در مورد قرص پسورد گوگل ارایه نشده اما با شنیدن آن یاد فیلم

ماتریکس و قرص های سرنوشت ساز آن می افتیم. 

ایده بعدی گوگل خالکوبی هایی است که نقش رمز عبور را ایفا می کنند. یک تاتوی الکترونیکی می تواند به عنوان سیستم تایید هویت استفاده شده و جایگزین رمزهای عبور فعلی شود. 

همه این ایده ها نشان می دهد که شرکت های مختلف با چه جدیتی مشغول کار روی پیدا کردن راه حلی مناسب برای رمزهای عبور هستند و به نظر می رسد که تا چند سال آینده از دست حفظ کردن

رمزهای عبور پیچیده و مختلف راحت می شویم. 

 

یک محقق امنیتی به تازگی دریافته هکرها می توانند با استفاده از ضعف های امنیتی ایستگاه های شارژ ماشین های الکتریکی، به راحتی مانع شارژ ماشین در برخی مناطق شده و حتی از این ایستگاه ها برای آسیب رسانی و از کار انداختن شبکه برق استفاده کنند. 

در حالی که ماشین های الکتریکی و سیستم های شارژ آنها هنوز در ابتدای راه هستند، اما پیش بینی می شود طی 10 سال آینده گسترش و عمومیت بسیار بیشتری پیدا کنند. آفر شزاف محقق امنیتی و مدیر شرکت امنیتی HP ArcSight می گوید به همین دلیل موضوع امنیت ایستگاه های شارژی که قرار است در شهرهای مختلف جهان سر از زمین در آورند، بسیار مهم است. زیرا باید آنها را به گونه ای امن و غیر قابل نفوذ کرد که جلوی حملات امنیتی و تلاش برای نفوذ و کنترل آنها گرفته شود. وی عقیده دارد در حال حاضر این ایستگاه ها به هیچ وجه امن نیستند. 

شزاف می گوید: «یک ایستگاه شارژ در اصل یک کامپیوتر مجهز در گوشه خیابان است. و این ابزار نه تنها یک کامپیوتر، بلکه یک شبکه در خیابان است.» 

کاربران دوست دارند ماشین های شان را به سریع ترین شکل ممکن شارژ کنند، اما امکان شارژ همزمان همه ماشین های الکتریکی فراهم نیست. زیرا شرکت های خدمات دهنده ایستگاه های شارژ بر اساس محدوده های محلی و منطقه ای سهمیه های شارژ و میزان مشخصی انرژی در اختیار دارند. لذا نیازمند یک سیستم شارژ هوشمند هستند. 

اما راه اندازی سیستم های شارژ هوشمند، به این معنی است که ایستگاه های شارژ خیابانی باید دائما به شبکه متصل باشند. در این صورت است که میزان انرژی توزیع شده در شبکه الکتریسیته دچار بار اضافی نمی شود. شزاف می گوید: «اما هنگامی که ایستگاه های شارژ به شبکه وصل شوند، یک هکر می تواند چندین ایستگاه شارژ را مورد هجوم و سوء استفاده قرار دهد.» 

راحت ترین راه هم دسترسی فیزیکی به ایستگاه شارژ است. وی می گوید:«این سیستم ها در گوشه خیابان ها هستند و دسترسی به آنها بسیار آسان است. و هنگامی که تجهیزات لازم را داشته باشید، مهندسی معکوس بسیار ساده تر از آن چیزی است که فکرش را می کنید.» 

هکرها می توانند به سرعت قطعات دستگاه را از هم جدا کنند تا اجزاء آن را بشناسند و رابط نرم افزاری آن را رمزگشایی کنند. با این کار آنها به شکل بالقوه به ورودی هایی برای استراق سمع بسیار ساده دست یافته اند و می توانند کلیدهای رمزنگاری را پیدا کنند. وی این اطلاعات را از داده های عمومی منتشر شده توسط سایت شرکت های تولید کننده این دستگاه های شارژ جمع آوری کرده. 

برای تغییر پیکربندی و تنظیمات این ایستگاه های شارژ تنها کافی است آنها را باز کرده،سویچ DIP الکتریکی آنها را روی حالت پیکربندی قرار داده و یک کابل شبکه کراس را به کامپیوترشان متصل کنید. حال به راحتی می توانید به محیط پیکربندی شبکه هوشمند الکتریسیته آنها دست یابید. این محقق می گوید حداقل در یکی از انواع ایستگاه های شارژ، شما بدون نیاز به هیچ گونه تایید هویت یا عبور از مراحل امنیتی می توانید این کار را انجام دهید. تنها کافی است در را باز کرده و کابل را متصل کنید. 

شزاف می گوید حتی برخی از این ایستگاه ها از شبکه ارتباطی برد کوتاه RS-485 بهره می برند تا هزینه شبکه های محلی شان را به حداقل برسانند. این شبکه ها پهنای باند بسیار پایین و لگ یا رکود بسیار زیادی دارند و معمولا از امنیت چندان زیادی هم برخوردار نیستند. بسته به برنامه مورد استفاده، پهنای باند و میزان پایداری، حملاتی چون استراق سمع یا یک حمله ساده man-in-the-middle می تواند کار را تمام کند. 

با استفاده از این شیوه ها، هکرها می توانند به برنامه ریزی های شارژ سیستم نفوذ کرده و آنها را مختل کنند یا اینکه به کلی فرآیند شارژ را متوقف نمایند. برای مثال هنگامی که 30 درصد اتومبیل های یک کشور ماشین الکتریکی باشند، اگر یک روز کامل هیچ یک نتوانند شارژ دریافت کنند، این موضوع می تواند به مشکلی بزرگ و دردسر ساز تبدیل شود: «اگر فردی بتواند مانع شارژ تمامی ماشین های الکتریکی در یک منطقه کوچک شود، شما یک نقص مهم در زندگی روزمره تان حس می کنید. و در یک گستره وسیع تر، این موضوع می تواند یک مشکل واقعا بزرگ و بیش از حد دردسر ساز باشد.» 

وی می گوید: «اگر فردی بتواند راهی پیدا کند که در سیستم شارژ هوشمند ماشین ها خللی وارد کند، عدم دسترسی به سرویس تنها باعث آسیب به ماشین های الکتریکی و دارندگان آنها نمی شود، بلکه او به کل شبکه الکتریسیته و امکان کنترل آن دست پیدا کرده.» 

شزاف می گوید اگر چه این خطر امروزه کوچک و بی اهمیت به نظر می رسد، اما هم اکنون وقت آن است تا کارهای لازم برای امنیت این طور سیستم ها را شروع کنیم. باید در بحث شارژ، وضع برخی استانداردها شروع شود و بهترین گزینه استفاده از استانداردهای باز (open standard) است. اما اصل مهم این است که «ما باید توجه بیشتری به این امر داشته باشیم و پول بیشتری برای آن هزینه کنیم.» و زمان بسیار کمی هم برای این کار داریم. 

«اکنون زمان آن نیست که آسوده بنشینیم، این خطر زمانی رنگ واقعیت به خود می گیرد که حضور ماشین های الکتریکی در زندگی مان جدی شده. اگر امروز شروع نکنیم، تا 10 سال دیگر نمی توانیم آن را ایمن نماییم.»

اگر کاربر سیستم‌عامل ویندوز هستید باید از نرم افزار آنتی ویروس استفاده کنید. اما نوع این نرم افزار بسیار اهمیت دارد و گاهی فقط یک نرم افزار پاسخ‌گوی نیاز کاربر نیست. یکی از کارشناسان امنیتی به نام براندون گِرِگ اعتقاد دارد برای داشتن امنیت بهتر باید ترکیبی از ابزار امنیتی مایکروسافت و یک نرم افزار منبع باز یا رایگان امنیتی را روی سیستم خود نصب کنید. دلیل آن را نیز در ادامه برایتان ذکر کرده ایم. 

با اینکه بیشتر کاربران از دو آنتی ویروس به طور همزمان استفاده نمی کنند اما باید بدانید داشتن دو آنتی ویروس روی کامپیوتر بسیار مفید است. ( هشدار: باید به این نکته مهم توجه کنید که اکثر آنتی ویروس ها امکان کارکرد همزمان را روی سیستم عامل ندارند و در صورتی که ندانسته چنین کاری را انجام دهید می تواند سبب از کار افتادن سیستم عامل یا کندی کامپیوتر شود در این مطلب منظور ما این نیست که هر دو آنتی ویروس را با هم استفاده کنید. لطفا مطلب را با دقت مطالعه کنید.) 

بیشتر نرم افزارهای ضد ویروس همچون مک‌آفی، نورتون یا... سعی می کنند تا ویروس های احتمالی را در وب یا مکان های دیگر شناسایی کنند، سپس آپ دیتی با شناسایی ویروس برای شما می فرستند و به این ترتیب کامپیوتر شما می تواند خطرات احتمالی را شناسایی کند. این بسیار خوب به نظر می رسد اما برندون دو مشکل اصلی (از میان مشکلات زیاد) این روشِ دسترسی به نرم افزار آنتی ویروس را شناسایی کرده است: 

مشکل اول: هکرهای بسیار حرفه ای یا سازمان های جاسوسی (مانند سازمان جاسوسی آمریکا) بدافزارهایی تولید می کنند که قبلا هرگز در اینترنت دیده نشده است و آن را برای یک گروه از مخاطبین خاص می فرستد. شما فکر می کنید که انتی ویروس شما قادر به شناسایی چنین بدافزاری است؟ پاسخ منفی است. 

مشکل دوم: من می توانم تایید کنم که شرکت مک‌آفی (یا هر کمپانی ضد ویروس دیگری) یک لیست سفید دارند. این لیست سفید به برخی ابزارهای جاسوسی برای نیروهای پلیس یا دیگر آژانس های جاسوسی (شامل شرکت های خصوصی) اجازه کارکرد می دهد و در مورد وجود آنها روی کامپیوتر شما هشدار نخواهد داد! بنابراین، شما می توانید کی‌لاگر، ابزار دسترسی از راه دور یا بدافزارهای دیگر روی دستگاه خود داشته باشید که آنتی ویروس تان به آنها اجازه ورود داده است. 

برندون توصیه می کند از Microsoft Security Essentials به عنوان ابزار امنیتی اصلی کامپیوتر استفاده کنید و در کنار آن نیز از آنتی ویروس های رایگان یا منبع باز به صورت یک بار در هفته برای اسکن کلی کامیپوتر استفاده نمایید. ابزارهایی مانند malwarebytes . باید بدانید ابزار امنیتی مایکروسافت بسیار عالی است اما باید در کنار آن آنتی ویروس دومی نیز داشته باشید تا مطمئن شوید که مایکروسافت کار خود را به درستی انجام می دهد. 

دوباره باید یادآوری کنیم، مساله مهم این است هرگز هر دو برنامه را به طور همزمان اجرا نکنید. آنتی ویروس ها اصولا خیلی خوب با هم کنار نمی آیند و استفاده همزمان از دو نرم افزار شاید به این منجر شود که یکی به عنوان ویروس شناخته شود. یا در برخی موارد، حتی باعث اختلال در عملکرد فایل شود. بعلاوه، اجرای همزمان دو برنامه باعث تحلیل رفتن منابع سیستم نیز می شود. در عوض، همیشه از یک ابزار امنیتی به صورت همیشه روشن استفاده کنید و نرم افزار آنتی ویروس دوم خود را در مواقع لازم به صورت دستی فعال کنید. که باید در این هنگام ابزار امنیتی اولی را غیر فعال کنید. 

می توانید این کار را یک بار در هفته انجام دهید. با این روند می توانید امنیت سیستم را افزایش بدهید بدون اینکه برای کامپیوتر خود مشکلی ایجاد کرده باشید.

 

شما هر روز بدون آنکه خبر داشته باشید، هدف شستشوی مغزی در موضوعات مختلف قرار می گیرید. در مقاله حاضر قصد داریم، این تکنیک غیر اخلاقی که گاهی آن را جزو اصطلاح معروف «تهاجم فرهنگی» نیز می آورند، را بررسی و راه های مقابله با آن را بیاموزیم. 

برای شروع بهتر است، ببینیم شستشوی مغزی (brainwashing) چیست؟ ویکی پدیا آن را اینگونه تعریف می کند: «کنترل ذهن که به شستشوی مغزی، تحریک اجباری، سواستفاده ذهنی، کنترل فکر یا اصلاح ذهن نیز معروف است، شامل یک فرایند است که در آن گروه یا شخصی «به طور سیستمیک و با استفاده از روش های غیر اخلاقی، دیگران را به پیروی از خواسته های خود وادار می کند. این فرایند اغلب به ضرر شستشو شوندگان است.» 

حالا که تعریف کلی را دانستید ادامه مطلب را از دست ندهید.

ما معمولا شستشوی مغزی را جزئی از فرهنگ می دانیم (شاید علت نام گذاری تهاجم فرهنگی نیز چنین باشد)، به آن بی توجه ایم و حضور آن را در زندگی مان نادیده می گیریم. در حالی که این شستشوی مغزی به طور دائمی توسط افراد و رسانه های مختلف در حال نفود به داخل مغز ما است. الکس لانگ در وبلاگش راجع به مهمترین روش های شستشوی مغزی صحبت کرده است. در زیر چند مورد از آنها را می آوریم:

- شستشودهنده، تعدادی انتخاب جلوی شما می گذارد اما در واقع تمام انتخاب ها به یکی ختم می شوند. 

- یک ایده یا جمله مرتب تکرار می شود تا کاملا ملکه ذهن تان شود. 

- معمولا با گفتن عباراتی تکراری و ثابت به گفتن اطلاعات اندک بسنده می شود. این روش شما را مجبور می کند تا حافظه کوچکی داشته باشید و از دیدن اطلاعات فراوان سرگیجه بگیرید. به این ترتیب اگر به آن عبارات تکراری و ثابت بسنده نکنید و تمایل به دانستن اطلاعات بیشتر داشته باشید، در جواب گفته می شود که مغز شما توانایی دریافت اطلاعات بیشتر را ندارد و سرگیجه می گیرید. 

- برای محکم کاری و رفتن ذهن شما به مراحل عمیق تر از شستشوهای احساسی و شور انگیز استفاده می شود. به این ترتیب فکر منطقی و بکارگیری ادراک مشکل تر می شود.

با خواندن موارد بالا، حتما مثال هایی از شستشوی مغزی که از یکی یا چند مورد از روش های گفته شده استفاده کرده اند، را پیدا می کنید. کانال های خبری یا سیاسی اغلب با گفتن همین جملات تکراری مواضع خودشان را اعلام می کنند. بسنده کردن به اطلاعات اندک نیز از روش های معمول رسانه های خبری است. 

شستشودهندگان عاشق دادن انتخاب های فراوانی هستند که به یک محصول یکسان ختم می شوند، و شستشوهای احساسی نیز معمولا در فرم مولتی مدیا (چندرسانه ای) نمایش داده می شوند، فیلم ها را می توان از این دسته دانست. شستشوی مغزی در همه جا وجود دارد. هر فیلمی که می بینید به نوعی شما را تبدیل به یک زامبی می کند تا آلت دست آنها قرار گیرید! در ظاهر شما انتخاب های خودتان را دارید، اما همه آنها به یک انتخاب که مورد نظر شستشودهنده است، ختم می شوند. خبر خوب اینجاست که شما می توانید با آنها مقابله کنید.

چگونه با تکنیک های شستشوی مغزی مقابله کنم؟

برای مقابله کامل با شستشوی مغزی باید جلوی شستشودهندگان را بگیرید، اما معمولا این کار کاملا غیرممکن است. برای مثال شما نمی توانید جلوی تبلیغات تلویزیونی یک کانال را بگیرید. 

از طرف دیگری برای بسیاری غیرممکن است که دیدن فیلم و کانال های مورد نظرشان را متوقف کنند. بهترین کار این است که کارهایی که قادر به انجام شان هستید را از کارهای غیرممکن جدا کنید. یکی از آسان ترین راه ها یافتن تعادل است. اگر مدام در فیلم ها طرز فکری تبلیغ می شود که به نظرتان منطقی نیست، کمی در آن زمینه تحقیق کنید و آن سوی دیگر قضیه را نیز دریابید. در واقع، به این صورت عمل کنید:

 

1. پیامی که شستشودهنده برای شما می فرستد را شناسایی کنید. (مثلا دوست تان مدام از کسی بد می گوید.) 

2. ایده مخالف با آن پیام را دریابید و سعی کنید درباره آن اطلاعاتی کسب کنید. (مثلا بروید و درباره خوبی های آن کس تحقیق کنید.) 

3. آن دو ایده را بر حسب میزان منطقی بودن، میزان مورد اعتماد بودن منابع شان بررسی کنید و تصمیم بگیرید. (حال خوبی ها و بدی های او را کنار هم بگذارید و تصمیم بگیرید.)

 

اجرای سه مرحله گفته شده بسیار موثر و مهم است و دیدن هر دو سوی ماجرا سبب می شود که بتوانید از منطق خودتان استفاده کنید. 

شستشوی مغزی، چه خفیف باشد یا شدید، معمولا در افراد تک بعدی بیشتر اثر می کند. اگر فردی تمام مدت به پیام های شستشودهنده گوش دهد و به دنبال ایده های مخالف با آن نباشد، کم کم آن ایده ها را - بدون آنکه راجع بهشان فکر کند - قبول می کند. پس برای در امان ماندن از شستشوی مغزی باید طیفی از اطلاعات موافق تا مخالف آن ایده را در اختیار داشته باشید تا بتوانید حقیقت را دریابید.

یک نقص امنیتی مهم در ادوبی فلش که فکر می کردیم 2 سال پیش رفع شده، دوباره با یک نمونه تاییدی که نشان می دهد چطور می توان بدون اجازه کاربر، ویدیو از وبکم یا صدا از میکروفون کامپیوتر او گرفت، سر بر آورده و مورد توجه قرار گرفته. 

هکر ها با استفاده از این نقص می توانند یک لایه شفاف از جنس فلش بر روی عکس ها در صفحات وب تعبیه کنند. سپس با فریب کاربر برای کلیک و فعال سازی محتوای زیر این لایه مخرب، حتی با وجود تنظیمات قبلی او بر روی کامپیوترش، دسترسی به وبکم و میکروفون آزاد می شود. 

توسعه دهنده روسی آقای ایگور هوماکف این نقص امنیتی را با استفاده از کدی که محقق امنیتی آقای اولگ فیلیپف نوشته، به نمایش در آورده. او می گوید که این نقص فراگیر نیست ولی به هر حال با آن می شود عکس های گرفته شده از وبکم را بر روی یک سرور مجزا ذخیره کرده و آن طور که امروزه مد شده، بابت حذفشان از قربانی پول درخواست کرد. 

این نقص که بر روی Mac OS با استفاده از دو مرورگر کروم و فایرفاکس، بر روی ویندوز 8 با مرورگرهای کروم و اینترنت اکسپلورر، و بر روی سیستم عامل کروم مورد تست قرار گرفته، تنها بر روی مرورگرهای کروم وجود دارد و به هیچ وجه در ویندوز 8 بروز نمی کند. با این حال بهتر است همه کاربران مراقبت باشند. 

آقای رابرت هانسن که در زمینه محصولات امنیتی کار می کند، مشکل را این گونه توضیح می دهد: «ایراد بزرگ فلش این است که پنجره های Modal که خارج از مرورگر باز شوند و به کاربر در زمینه اتفاقات در حال وقوع هشدار بدهند، ندارد. زیرا این هشدارها در همان صفحه ای هستند که کد مخرب نیز قرار دارد و در نتیجه لایه نوشته شده توسط فرد خرابکار، روی آنها را می پوشاند و به طرزی موثر، هر هشداری را مخفی می کند.» 

گوگل و ادوبی هنوز به این نقص امنیتی واکنشی نشان نداده اند، ولی احتمالا به زودی وصله امنیتی مناسب ارائه می شود. 

وسواسی هستید یا نه؟! چند بار اتاقهای منزل و یا محیط کارتان را جارو می کشید و گرد گیری میکنید؟برای بعضی ها هم آنقدر نظافت مهم است که آلودگی هوای منزلشان دست کمی از هوای بیرون ندارد. بگذریم... جدیدا نوعی جاروی برقی وارد بازار شده که می تواند کلیه اجرام, گرد و غبار ها, لکه ها و ...را از بین ببرد.حتما می گویید خب این که کار همه جارو هاست. صبر کنید. این جاروی خوشکل علاوه بر داشتن انواع برس های شستشو و مد های متفاوت مکش هوا مجهز به اشعه یو وی نیز می باشد. به کمک این اشعه می تواند کلیه ویروس ها , باکتری ها و حتی تخم های بسیار ریز مورچه ها و سایز حشرات را در خود مکیده و از بین ببرد. قدرت این جارو برقی 35 وات است و می تواند اجرامی به کوچکی 0.3 میکرون را تشخیص داده و آنها را ببلعد. تکنولوژی استفاده شده در این دستگاه  همان تکنولوژی تجهیزات  پزشکیست که می تواند محیط های استریل  را ایجاد کند. ولی خب جای این جارو برقی برای خانمهای خاندار وسواسی در خانه خالی بود .
منبع:

تا به حال فکر کرده اید با این همه وسایل دور ریختنی، چه کارهایی می توان انجام داد؟ قبل از این در مجموعه «خودت بساز»‌ به برخی کاربردهای خلاقانه خرده ریزه های دم دست اشاره کردیم. قوطی نوشابه، یکی از این دور ریختنی ها است که با کمی خلاقیت و ابتکار، می توان آن را به بلندگویی ساده تبدیل کرد. در ادامه مطلب با نارنجی همراه باشید تا در چند مرحله ساده، اسپیکری ساده و قدرتمند بسازیم. به امتحانش می ارزد!

1- وسایل مورد نیاز را آماده کنید: صد البته یک دستگاه پخش کننده موسیقی (تلفن همراه یا...) - هدفون کوچک یا هندزفری - قوطی نوشابه یا دلستر تمیز و خشک شده - چسب نواری (اختیاری) - میخ و چکش 

2- پس از آماده کردن وسایل مورد نیاز، با استفاده از میخ و چکش چند سوراخ در زیر قوطی ایجاد کنید. بهتر است که سوراخ ها به مرکز نزدیک تر باشند. 

3- هدفون ها یا هندزفری ها را (مانند تصویر) از سر قوطی وارد آن کنید. می توانید با تکه ای چسب آن را در جای خود محکم کنید. البته این کار تنها در صورتی ضرورت دارد که هنگام حرکت هم می خواهید از این اسپیکر زیبا و دست ساز استفاده کنید. 

4- شروع به پخش موسیقی کنید. کمی تنظیمات ولوم، باس و تریبل پخش کننده موسیقی تان را دست کاری کنید تا به نتیجه مورد نظر خود برسید. 

نکات مفید

* اگر از قوطی بزرگ تر یا درازتری استفاده کنید، صدای خروجی باس بیشتری خواهد داشت. 
* از چسب نواری برای ثابت نگه داشتن هدفون ها استفاده کنید. 
* مراقب لبه های تیز قوطی باشید؛ ممکن است هدفون ها و یا دستانتان آسیب ببینند. 
* زیاد کردن بیش از حد صدای هدفون ها ممکن است به آن ها آسیب برساند. 
* اگر به نتیجه مورد نظر نرسیدید، باز هم تلاش کنید. تنها چیزی که از دست می دهید یک قوطی است!

اگر به خاطر داشته باشید، در آبان 1389 بود که چین با ساخت ابر رایانه Tianhe-1 با قدرت 2.5 پتافلاپ توانست صاحب سریع ترین سوپر کامپیوتر جهان شود. اما همان طور که در داستان «25 سوپرکامپیوتر که تمام فضای سالن را پر می کنند» گفتیم، این قدرت نمایی دیری نپایید و پس از سوپر کامپیوتر 10 پتافلاپی ژاپنی این آمریکایی ها بودند که با تیتان 20 پتافلاپی خودقدرت را در دست گرفتند. 

اما به نظر می رسد که چین هم بیکار ننشسته و این بار با Tianhe-2 قصد دارد جنگ سوپر کامپیوترها را ادامه دهد. این ابرکامپیوتر بیش از 3 میلیون هسته پردازشگر داشته و توانسته عنوان قدرتمندترین ابر رایانه دنیا را در اختیار بگیرد. گفته می شود ابر رایانه چینی می تواند تا 30 کوادریلیون محاسبه را در هر ثانیه انجام دهد. قدرتی که به راحتی می تواند ماشین غول پیکر لابراتوار ملی Oak Ridge آمریکا (تیتان) را یک کوتوله ناتوان جلوه دهد. زیرا تیتان حداکثر توان انجام 17.59 کوادریلیون محاسبه در دقیقه را دارد. 

گفته می شود طبق برنامه های اعلام شده، تنها سوپر کامپیوتر وزارت انرژی ایالات متحده قادر به رقابت با Tianhe-2 خواهد بود. که آن هم قرار است در سال 2016 آماده استفاده گردد. این ابر کامپیوتر Trinity نامگذاری شده است. 

نکته جالب اینجا است که Tianhe-2 کاملا چینی است. این سوپر کامپیوتر از نسخه ویژه ای از لینوکس با نام Kylin استفاده می کند که توسط دانشگاه ملی تکنولوژی دفاعی چین تولید شده است. همچنین تجهیزات شبکه آن هم تولید چین هستند. پردازنده های مورد استفاده در این ابر رایانه هم توسط کارخانجات چینی تولید شده اند. در واقع، تنها بخش غیر چینی این کامپیوتر، ریزپردازنده های اینتلی هستند که برای بخش محاسبات ریاضی آن مورد استفاده قرار گرفته اند. 

درست است که این چیپ های اینتلی بخشی حیاتی از سوپرکامپیوتر چینی هستند، اما مسئولان دانشگاه تکنولوژی دفاعی چین وعده داده اند کامپیوترهای آینده شان از چیپ های چینی به جای آن استفاده خواهند کرد. آنها می گویند: «ما در حال توسعه قطعات لازم در اینجا هستیم و سیستم آینده تماما چینی خواهد بود.» 

این بدون شک برای کشوری که تا سال 2001 در لیست 500 سوپر کامپیوتر برتر دنیا هیچ جایی نداشت، یک موفقیت چشم گیر و بسیار بزرگ محسوب می شود. و البته زنگ خطری برای آمریکا است که اروپا، ژاپن و چین به سرعت در حال پر کردن جایگاه های درون این لیست هستند.

فن های کامپیوتر با سر و صدایشان همیشه موجب ناراحتی کاربران بوده اند. به خصوص اگر یک کامپیوتر دسکتاپ قدرتمند داشته باشید، صداهایی شبیه موتور هواپیمای جت از درون کیس می شنوید که تقریبا همگی حاصل فن های پر سر و صدا هستند. البته این روزها فناوری های جدید در حال کاهش صداها هستند و یکی از آنها سیستم های خنک کننده مبتنی بر آب است. اما انگار فن ها هم در حال تحول هستند و باید منتظر نسل بدون صدای آنها باشیم.  شرکتی به نام Noctua سال گذشته این فن ها را معرفی کرده و حالا در حال نهایی سازی فناوری اش است. این شرکت از فناوری حذف نویز فعال استفاده می کند. چیزی شبیه به همان سیستمی که روی برخی هدفون ها مورد استفاده قرار می گیرد.  سازنده این فن ادعا می کند که حاصل کارش سکوت نسبتا کامل خواهد بود و دیگر مجبور به تحمل وز وزهای ناراحت کننده نیستیم. البته هنوز نمی دانیم برای داشتن چنین سکوتی چقدر پول باید پرداخت کنیم. اما ورود فن های جدید به بازار می تواند این انتخاب را در اختیار شما قرار بدهد که یک کیس پرقدرت اما بدون صدا داشته باشید. اما تا آن زمان می توانید با خواندن این مطلب کمی از صدای فن ها کم کنید: