سفارش تبلیغ
صبا ویژن

اینجا..بدون..توقف

صفحه خانگی پارسی یار درباره

هواپیمای کاغذی برای ردیابی آتش در جنگل ها و مراتع

    نظر

به نظر می رسد droneها کم کم تصویر بد خود در اذهان عمومی به عنوان یک ابزار صرفا جنگی و مخرب را از دست می دهند و با ظهور نسخه های بسیار متنوعی از آنها، که کاربردهای آموزشی، سرگرمی و
تحقیقات محیط زیستی دارند، این موضوع تسریع شده است. 
و این اختراع تازه شاید بتواند به حل یک مشکل سالیانه استرالیایی ها کمک فراوانی کند: آتش سوزی جنگل ها و مراتع.
تیم رباتیک دانشگاه کویینزلند با رهبری دکتر پاول پوندز موفق به تولید Droneهای ارزان قیمت، یک بار مصرف و تجزیه پذیر شده اند که می توانند برای کنترل های محیط زیستی مورد استفاده قرار گیرند و گزارش
های خود را از وضعیت آتش سوزی های طبیعی قریب الوقوع برای مراکز مربوطه ارسال کنند.
اولین مدل تولیدی به دست آنها که Polyplane نام دارد، بر اساس هواپیمای کاغذی طراحی شده که همه ساخت آن را بلد هستیم. البته در ساخت آن به جای کاغذ از یک ورق سلولز استفاده شده است و
توسط نور UV و خاکسترهای مایکروویو آن را تبدیل به یک بورد الکتریکی کرده اند.
آنگاه مدار الکترونیکی لازم را مستقیما روی این صفحه سلولزی چاپ می کنند. قطعات الکتریکی هم بر روی این مدار چسبانده می شوند. پس از آن صفحه را به شکل یک هواپیمای کاغذی تا می زنند. و این کار
چنان کم هزینه است که هر هواپیما را پس از یک بار استفاده می توان دور انداخت.
در مدل بزرگتر از دو Elevon  هم در انتهای بالها برای کنترل پرواز هواپیمای کاغذی استفاده می شود.

طراحی بعدی این محققان Samara نام دارد و بر اساس شکل دانه افرا طراحی شده است. این ابزار دارای یک بال است که به آن جازه می دهد به آرامی دور خود چرخیده و پرواز کند، بدون اینکه به بخش های
الکترونیک آسیبی وارد شود. 
یک مدار الکترونیک کوچک نقش «سر» دانه را بازی می کند و آنتنی که آن را به اندازه کافی سنگین می سازد. در حالی که Polyplane برای کنترل اوضاع جوی و شرایط آب و هوایی در ارتفاعات کارایی لازم را
دارد؛ Samara می تواند به کمک باد، نزدیک به زمین حرکت کرده و از فاصله نزدیک تری شرایط را مانیتور کند.
و از آنجایی که هر دو قابل بازیافت هستند، استفاده از آنها کمترین میزان آثار سوء محیط زیستی را دارد. به ویژه اگر در جایی سقوط کنند که دستیابی به آنها ممکن نباشد.
البته در حال حاضر این محصولات پرنده هنوز در مرحله طرح های اولیه هستند  و برنامه ای برای تولید انبوه آنها اعلام نشده است. اما همین هم قابل تقدیر است که ببینیم پهپاد ها تنها برای گرفتن جانها
طراحی نشده اند، بلکه برای نجات جان هم مناسب و کارآمد هستند.


دندانهای دیجیتال و ارسال اطلاعات نوشیدنی ها و مصرف دخانیات به پز

    نظر

دندانهای دیجیتال جدیدی که در تایوان تولید شده اند، می توانند برای دکترتان و بر علیه شما به جاسوسی بپردازند. سنسور تعبیه شده در آنها می تواند اطلاعات خوردنی ها، نوشیدنی ها یا مصرف دخانیات

شما را بلافاصله برای پزشکتان ارسال کند.

 

به گمانم دیگر زمان دور زدن پزشک و دادن اطلاعات غلط به وی گذشته است. حالا دیگر وی به خوبی می داند شما هنگام گفتن جملاتی چون «من واقعا سیگار را ترک کرده ام» یا « من بعد از هر وعده غذایی
نخ دندان استفاده می کنم» حقیقت را می گویید یا خیر! زیرا وی یک جاسوس خبره درون دهان شما در اختیار دارد: دندان دیجیتال.
این دندان مصنوعی دارای یک فرستنده بلوتوث است و از سیستم سنسور دهانی برای تجزیه و تحلیل حرکات درون دهان تان بهره می برد. شاید هنگام خوردن و آشامیدن به حرکت دهان تان فکر هم نکنید، اما
این حرکات راه های منحصر به فردی برای شناسایی فعالیت های در حال انجام دهان تان هستند.
خوردن، آشامیدن و مصرف دخانیات همگی مستلزم حرکات متفاوتی در فک ها است و دندان دیجیتال این حرکات را به کمک شتابسنج درونی کوچکی ثبت می کند. به محض اینکه دندان حرکتی را در دهان
شما تشخیص دهد، آن را ثبت کرده و برای دکترتان ارسال می کند. و این گونه پزشک معالج در جریان عادات بد تغذیه ای یا تخطی شما از دستورات پزشکی قرار می گیرد.

این دندان نتیجه کارهای محققان دانشگاه ملی تایوان است. دندان دیجیتال تا کنون نتایج بسیار خوبی از خود به جای گذارده و در دهان هشت بیمار آزمایشی، عملکرد کاملا درستی را به نمایش گذاشته
است. به گونه ای که شتابسنج درونی آن با دقت 94 درصد به ثبت حرکات پرداخته است.
اگر چه نسخه آزمایشی فعلی لازم است با کابل به کامپیوتر متصل شده و چندان کارآمد نیست، اما قرار است نسخه نهایی با نیروی باتری کار کرده و با ارتباط بلوتوث به ارسال اطلاعات بپردازد.

 


خودروهای هوشمند: نگاهی به برخی از فنآوری های نوین در صنعت خودروس

    نظر

 

1- کنترل سرعت هوشمند (تطبیقی-ACC) : سیستمی است که در آن وسیله نقلیه سرعت خود را به گونه‌ای تنظیم می‌کند تا فاصله کافی با وسیله نقلیه جلویی حفظ شود. این سیستم‌ها به کمک

سنسورهای نصب شده در وسیله نقلیه به صورت مستقل عمل می کنند و ارتباطی با سایر سیستم‌های خارج از خودرو (برای مثال GPS، زیرساخت‌های نصب شده در کنار جاده یا ارسال‌کننده‌های نصب شده
در عقب وسیله نقلیه جلویی) ندارند.

این سیستم که در اختصار به آن ACC اطلاق می‌شود از سنسورهای راداری یا لیزری برای تعقیب وسیله نقلیه جلویی استفاده می‌کند. هنگامی که فاصله با وسیله نقلیه جلویی کاهش می یابد، این سیستم
خودرو را وادار به کاهش سرعت می کند و برعکس زمانی که وسیله نقلیه جلویی شتاب می گیرد و فاصله بین وسایل نقلیه بیشتر می شود، این سیستم به طور اتوماتیک سرعت را افزایش می دهد.

این سیستم اولین بار در سال 1995 بر روی میتسوبیشی دیامانته نصب شد که تغییر سرعت در آن بدون اعمال ترمز و تنها از طریق کنترل گاز و تغییر دنده‌ها صورت می گرفت. در حال حاضر این سیستم در
خودروهایی نظیر آئودی A8 مدل 2010 – بی‌ام‌دبلیو سری 5 و 6، پورشه کاین و برخی مدل‌های لکسوس وجود دارد. 


2- سیستم‌های هشدار خروج از خط (LDW) : این مکانیزم برای هشدار به رانندگان در زمان خروج از خط وسط جاده، در خودرو‌ها تعبیه می‌شود. در صورتی که راننده بدون زدن راهنما از خط خارج شود،

خودرو به راننده هشدار می‌دهد.

برخی از مدل‌های این سیستم تنها به اعلام هشدار اکتفا می‌کنند و در برخی از مدل‌های پیشرفته‌تر در صورتی که راننده توجهی به هشدارها نکند، این سیستم کنترل خودرو را به دست گرفته و وسیله نقلیه
را به داخل خط باز می‌گرداند. این سیستم برای اولین بار در سال 2000 و بر روی کامیون‌های آکتروس شرکت مرسدس بنز معرفی شد و در حال حاضر در بیشتر کامیون‌هایی که در اروپا فروخته می‌شود، وجود
دارد.
سیستم‌های هشداردهنده در خودروهایی نظیر C5 سیتروئن، بی‌ام‌دبلیو‌های سری 5 و 6 و سیستم‌های فعال در خودرو‌هایی نظیر مرسدس‌بنزهای کلاس E نصب شده است.

3- سیستم‌های اطلاع‌رسانی خودکار وقوع تصادفات(AACN) : این سیستم‌ها وقوع تصادفات را به صورت خودکار به اطلاع اورژانس و سایر نیروهای امدادی می رسانند. این سامانه با جمع‌آوری اطلاعات
مربوط به سناریوی برخورد (نظیر برخورد از عقب، از بغل...) و پارامترهای مربوط به شدت تصادفات (نظیر اطلاعات مرتبط با باز شدن کیسه هوا یا واژگونی) در مورد ارسال گزارش به مراکز اورژانسی یا تخصصی
تروما تصمیم‌‌گیری می کند.
ارسال به موقع این اطلاعات می تواند به مراکز امدادی کمک کند که نوع نیروهای ارسالی را مشخص کنند و خدمات مرتبط با فوریت‌های پزشکی در زمان کوتاه‌تری به مصدومان ارائه شوند.

4- تشخیص اتوماتیک نقاط کور دید راننده (BLIS) : در این سیستم سنسورهایی برای تشخیص وجود سایر وسایل نقلیه در نقاط کور راننده تعبیه شده است که به راننده به صورت صوتی یا تصویری
هشدار می دهد. این سیستم ابتدا با نام "سیستم اطلاعات نقاط کور" توسط شرکت ولو ابداع شد.

فورد در آن زمان شرکت مادر ولو به شمار می رفت و از این سیستم در سری لینکلن و مرکوری استفاده کرد. اولین اتومبیلی که از این سیستم استفاده کرد ولوی اس80 است. زمانی که راننده‌ای می خواهد
خط سیر اتومبیل خود را تغییر دهد، در صورت وجود خودروی دیگری در نقطه کور راننده، به وی هشدار بصری می دهد.

این سیستم در تعدادی از خودروهای 2010 به بعد شرکت فورد نصب شده است. مدل‌های نیسان فوگا و اینفینیتی ام (2010) شرکت نیسان نیز برای اولین بار در جهان به سیستمی مجهز شده‌اند که در
صورتی وسیله دیگری در نقطه کور راننده وجود داشته باشد، در مقابل تغییر جهت فرمان وارد عمل شده و واکنش نشان می دهد.

5- دید در شب : این سامانه برای افزایش قدرت بصری راننده در هنگام رانندگی در شرایط نامناسب (شب یا آب و هوای بد) طراحی شده است. در حال حاضر تنها معدودی از خودروها به این سیستم مجهز
شده‌اند. نوع نمایش اطلاعات تصویری در سیستم‌های مختلف متفاوت است. برخی از وسایل نقلیه تصویر را بر روی LCD و برخی دیگر بر روی نمایشگر مسیریاب نشان می‌دهند. مدل‌های دیگری نیز وجود دارند
که اطلاعات را بر روی شیشه جلو نشان می‌دهند.

این سیستم در دو مدل فعال و غیر فعال وجود دارد. در سیستم فعال، به سطح راه اشعه مادون قرمز تابانده می‌شود که برای چشم انسان نامرئی است و به همین دلیل برای رانندگان روبه‌رویی سبب خیرگی
چشم نمی شود. در سیستم‌های غیرفعال از یک دوربین حرارتی استفاده می‌شود و نوری به سطح راه تابانده نمی شود. مدل‌های اولیه سامانه دید در شب از سال 2000 در خودروی کادیلاک به کار گرفته شد
و هم‌اکنون در اتومبیل‌های تویوتا (2002 به بعد) مرسدس‌بنز (2005 به بعد)، بی‌ام‌دبلیو (2005 به بعد)، آئودی (2010 به بعد) وجود دارد.

6- سیستم‌های جلوگیری از تصادفات : این سامانه برای کاهش شدت تصادفات از رادار، لیزر، سنسورها و دوربین‌ها برای تشخیص وضعیت نزدیک به تصادف یا تداخلات شدید استفاده می کند. این
سیستم بسته به نوع خودرو متفاوت است.
برای مثال، در اتومبیل‌های آئودی این سیستم در چهار فاز وارد عمل می شود. در فاز اول به راننده هشدار داده می شود، شیشه‌های بغلی و سان‌روف بسته می‌شود و کمربند‌ها کشیده می شوند. در فاز
دوم، ترمز اندکی گرفته می شود تا راننده هشدار لازم را دریافت کند. در فاز سوم، ترمز گیری با شتاب منفی 3 متر بر مجذور ثانیه (ترمز متوسط) اعمال می شود و در فاز نهایی تقریباً 5/0 ثانیه قبل از تصادف،
ترمز شدیدی گرفته می شود تا از شدت برخورد، حتی المکان کاسته شود.
سیستم دومی نیز وجود دارد که برخورد از عقب را تشخیص داده و با بستن شیشه‌ها و سان‌روف امکان پرتاب شدن سرنشینان به بیرون از خودرو را کاهش داده و صندلی های عقب را جلوتر می آورد تا از
سرنشینان عقب محافظت شود. در ولوو وی40 حتی برای عابرین پیاده نیز کیسه هوا نصب شده است. که در مواقع لازم برای محافظت از عابر پیاده فعال می شود. این سامانه‌ در بسیاری از مدل‌های آئودی،
فورد، هوندا، نیسان، مرسدس‌بنز، سوبارو، تویوتا، فولکس‌واگن، ولوو و اسکودا نصب شده است.

7- سیستم‌های نظارت بر عملکرد رانندگان : این سیستم که برای اولین بار در سال 2006 توسط تویوتا معرفی و در سری لکسوس به کار گرفته شد، از سیستم جلوگیری از تصادفات به همراه
سنسور‌های مادون قرمز برای کنترل هوشیاری و توجه راننده به مسیر استفاده می کند.
در این سیستم دوربین‌هایی بر روی فرمان نصب می شود که قابلیت تعقیب مسیر دید راننده را دارد. در صورتی که راننده به مسیر جلوی خود توجه نکند و سیستم وضعیت خطرناکی را تشخیص دهد، به راننده
با نور یا صدا هشدارهای لازم اعلام می شود. اگر باز هم عکس‌العمل لازم توسط راننده مشاهده نشود، خود سامانه دست به کار شده و ترمز می گیرد. در مدل 2008 تویوتا کرون (CROWN)، این سیستم
فراتر از این حد رفته و حتی با نظارت بر پلک چشمان راننده امکان تشخیص خستگی و خواب‌آلودگی راننده وجود دارد. این سامانه بر روی خودروهای سری لکسوس تویوتا وجود دارد.


حافظ در عصر جدید

    نظر


نیمه شب پریشب گشتم دچار کابوس
دیدم به خواب حافط توی صف اتوبوس
گفتم : سلام حافظ ، گفتا : علیک جانم
گفتم : کجا روی ؟ گفت : والله خود ندانم
گفتم : بگیر فالی گفتا : نمانده حالی
گفتم : چگونه ای ؟ گفت : در بند بی خیالی
گفتم : که تازه تازه شعر و غزل چه داری ؟
گفتا : که می سرایم شعر سپید باری
گفتم : ز دولت عشق ، گفتا : کودتا شد
گفتم : رقیب ، گفتا : کله پا شد
گفتم : کجاست لیلی ؟ مشغول دلربایی؟
گفتا : شده ستاره در فیلم سینمایی
گفتم : بگو ، زخالش ، آن خال آتش افروز ؟
گفتا : عمل نموده ، دیروز یا پریروز
گفتم : بگو ، ز مویش گفتا که مش نموده
گفتم : بگو ، ز یارش گفتا ولش نموده
گفتم : چرا ؟ چگونه ؟ عاقل شده است مجنون ؟
گفتا : شدید گشته معتاد گرد و افیون
گفتم : کجاست جمشید ؟ جام جهان نمایش ؟
گفتا : خریده قسطی تلویزیون به جایش
گفتم : بگو ، ز ساقی حالا شده چه کاره ؟
گفتا : شدست منشی در دفتر اداره
گفتم : بگو ، ز زاهد آن رهنمای منزل
گفتا : که دست خود را بردار از سر دل
گفتم : ز ساربان گو با کاروان غم ها
گفتا : آژانس دارد با تور دور دنیا
گفتم : بگو ، ز محمل یا از کجاوه یادی
گفتا : پژو ، دوو ، بنز یا گلف نوک مدادی
گفتم : که قاصدک کو آن باد صبح شرقی
گفتا : که جای خود را داده به فاکس برقی
گفتم : بیا ز هدهد جوییم راه چاره
گفتا : به جای هدهد دیش است و ماهواره
گفتم : سلام ما را باد صبا کجا برد ؟
گفتا : به پست داده ، آورد یا نیاورد ؟
گفتم : بگو ، ز مشک آهوی دشت زنگی
گفتا : که ادکلن شد در شیشه های رنگی
گفتم : سراغ داری میخانه ای حسابی ؟
گفتا : آنچه بود ار دم گشته چلوکبابی
گفتم : بیا دوتایی لب تر کنیم پنهان
گفتا : نمی هراسی از چوب پاسبانان ؟
گفتم : شراب نابی تو دست و پا نداری ؟
گفتا : که جاش دارم و افور با نگاری
گفتم : بلند بوده موی تو آن زمان ها
گفتا : به حبس بودم از ته زدند آن ها
گفتم : شما و زندان ؟ حافظ ما رو گرفتی ؟
گفتا : ندیده بودم هالو به این خرفتی

 


شرکت Bluebox و یافتن حفره امنیتی قدیمی در اندروید؛ خطری برای 99د

    نظر

محققین در شرکت امنیتی Bluebox یک نقص مهم را در مدل امنیتی اندروید یافته اند که بنا به ادعای آنها می تواند تا 99 درصد از دستگاه های اندرویدی را دچار مشکل کند.

به گفته بلوباکس? این آسیب پذیری از زمان اندروید 1.6 (Donut) وجود داشته و به تولیدکنندگان بدافزارها این امکان را می دهد که کدهای یک APK سالم و بدون مشکل را دستکاری کنند? آن هم بدون برهم
زدن امضای کد؛ در نتیحه کاربران موقع نصب اپلیکیشنی که دستکاری شده? هیچ اخطاری دریافت نخواهند کرد.
برای انجام این عمل خبیثانه? سازنده بد افزار باید ابتدا کاربر را قانع به نصب آپدیت آلوده کند ولی در صورت عبور از این مرحله? امکان به دست گرفتن کنترل کل دستگاه وجود خواهد داشت? زیرا مهاجم می تواند
این آپدیت را به عنوان یک فایل سیستمی از طرف سازنده اصلی برنامه? جا بزند.
بنا به گفته مدیر عامل بلوباکس آقای جف فاریستال? این نقص امنیتی 4 ساله 5 ماه قبل به اطلاع گوگل رسیده و گلکسی اس 4 تنها دستگاهی است که در حال حاضر نسبت به آن مصونیت دارد -یعنی
احتمالا وصله امنیتی مناسب این نقص هم اکنون ساخته شده و وجود دارد.
فاریستال می گوید که گوگل در حال حاضر مشغول آماده کردن آپدیتی برای دستگاه های نکسوسی خود است ولی این شرکت به اظهار نظر مرتبط با این موضوع نپرداخته. باید دید خود شرکت های تولیدکنند
ه دستگاه های اندرویدی برای حل این مشکل چه اقدامی خواهند کرد.
باز هم یادآور می شوم که بهترین راه برای حفظ امنیت دستگاه تان? دریافت برنامه ها و به روزرسانی آنها از بازارهای امن نظیر گوگل پلی است.

 


تولید باتری های روی-هوا و افزایش امید به بهبود عملکرد آنها

    نظر

اتری های لیتیوم-یون استفاده شده در دستگاه های همراه امروزی جاگیر، سنگین و البته گران هستند. از همه اینها گذشته سرعت مناسبی هنگام شارژ نداشته و توان شارژدهی آنها نیز تعریف چندانی ندارد.

در چند سال اخیر در هر زمینه ای فناوری پیشرفت کرد؛ از صفحه های نمایشگر ساده تا صفحه های لمسی منعطف راه درازی طی شد و مصرف کننده در عمل از نتیجه این پیشرفت ها برخوردار شد.

 یکی از قسمت هایی که به نسبت دیگر فناوری ها پیشرفت به مراتب کمتری داشته است باتری ها هستند. از اولین تلفن های ساده تا تلفن های هوشمند امروزی باتری ها پیشرفت شگرفی نداشته اند و در
واقع باید گفت با پیشرفت نامناسب آنها تا حدود زیادی دست طراحان را هم بسته اند.
 اخیراً محققان دانشگاه استنفورد به یک جایگزین به صرفه برای باتری های قدیمی رسیده اند که بر پایه روی-هوا کار می کند. این محققان معتقدند روند کنونی صنایع به اشتباه تمام توجه خود را معطوف باتری
های لیتیوم-یون کرده است چراکه این نوع باتری ها علاوه بر چگالی محدود انرژی اشکالات دیگری چون قیمت زیاد و مسائل ایمنی دارند.
 باتری های روی-هوا با ترکیب اکسیژن و فلز روی در الکترولیت مایع الکتریسیته تولید می کنند و در تئوری از چگالی انرژی بالاتری از باتری های لیتیوم-یونی برخوردار هستند.
برای مصرف کننده نوع فناوری و نحوه عملکرد آن اهمیت چندانی ندارد؛ آنچه در این میان می‌تواند بازار را تکان دهد و مصرف کننده را وادار به خرید کند تفاوت عملی در این حوزه است که کماکان محقق نشده
است. 


خودرویی که باد را در چنگش دارد

    نظر

 

 

باد قدرت بسیاری دارد ولی ما از آن استفاده نمی کنیم، این درحالی است که باد می تواند زندگی انسان را از اسراف کاری در مصرف بنزین و برق از بین ببرد.

"VENTILE" خودروی بسیار متفاوتی که تمام دانسته های انسان در مورد خودرو را از بین برده است و به طور کلی خودرویی است که از ابتدا پایه ریزی شده است. در این خودرو حتی چرخ ها هم به مانند همیشه نیستند. 

"تری دوماین" طراح این خودرو سیستم باد را مهمترین عنصر در آن قرار داده است. باد همه کارهای این خودرو را انجام می دهد چرا که در بدنه "VENTILE" منفذهای بسیاری وجود دارد و باعث می شود هوا به داخل خودرو مکش شود.

سیستم حرکت این خودرو بدین گونه است که هوا وارد خودرو شده و پره ای بزرگ را به حرکت در می آورد. این پره سپس نیروی برقی برای حرکت دادن بدنه 350 کیلویی آن ایجاد می کند. از آنجایی که چرخ های خودرو نیز به صورت پره ای درست شده اند به حرکت آن کمک کرده و سرعت می گیرد.

این خودرو به هیچ وجه آلودگی ایجاد نمی کند همچنین هیچگاه شارژش تمام نمی شود چرا که باد نیرویی دائمی است. "دوماین" اعلام کرده است که این خودرو می تواند تا سال 2030 وارد بازار جهانی شود. 











مبانی امنیت چگونه یک رمز عبور مطمئن بسازیم و از آن نگهداری کنیم

    نظر

ابزارهای امنیتی برای ذخیره و پنهان سازی اطلاعات شخصی از روش های خاصی استفاده می کنند و در تمامی موارد ما با یک رمزعبور به این اطلاعات دسترسی داریم. رمزعبور در تعریف به کلمات، عبارات یا

جملاتی محرمانه گفته می شود که نقش یک دیوار بین اطلاعات ما و کسانی که می خواهند این اطلاعات را بدون اجازه بخوانند، کپی کنند، تغییر دهند و یا نابود کنند قرار می گیرد. راه های زیادی برای دست

یابی به رمزعبور شما وجود دارد، امامی توانید با به کار بستن چند ترفند ساده و استفاده از یک برنامه نگه داری رمز عبور امن ( از قبیل KeePass) با آنها مقابله کنید.

 

پیش زمینه:

سارا و دارا دو خواهر و برادر اند که در یک وبلاگ بطور ناشناس در خصوص اشخاص مشهور، هنرمندان و شایعات زندگی شان مطلب می نویسند. یک روز زمانی که دارا ایمیل (پست الکترونیکی) خود را باز کرد،

متوجه شد که تعدادی از پیام ها خوانده شده اند. وی حدس می زند که شخصی رمزعبور ایمیل اش را به طریقی فهمیده یا حدس زده است. رمزعبوری که دارا علاوه بر ایمیل در چند سایت دیگر نیز استفاده

می کرده. وی به ملاقات سارا می رود تا او را که تجربه و دانش بیشتری در مورد کامپیوتر و اینترنت دارد، از ماجرا مطلع کند و درباره نگرانی اش با وی صحبت کند.

 

انتخاب و نگهداری رمزها

عموما، زمانی که شما می خواهید از چیزی محافظت کنید آن را با یک کلید، قفل می کنید. نگه داری خانه، ماشین و دوچرخه به وسیله کلید های فیزیکی و محافظت از فایل ها با کلید های دیجیتالی انجام

می شود. در کارت بانک ها رمزهای عددی و در ایمیل نیز کلمات رمز داریم. همه این کلید ها چه فیزیکی و چه الکترونیکی در یک نکته مشترک هستند: اگر به دست کسی بیفتند، او به راحتی می تواند قفل را

باز کند. برای مثال شما یک دیوار آتش (FireWall) پیشرفته دارید، هارد و ایمیل تان هم رمز گذاری شده و مطمئن هستند. حال اگر رمزعبور شما ضعیف باشد یا به دست کسی بیافتد تمام موانع قبلی کارایی

خود را از دست می دهند.

 

اجزای یک رمزعبور قوی

یک رمزعبور باید به قدر کافی مشکل باشد تا یک برنامه کامپیوتری رمزشکن نتواند آن را به راحتی حدس بزند.

 

• رمز باید طولانی باشد: رمزعبور هرچه طولانی تر باشد، احتمال اینکه یک برنامه کامپیوتری بتواند آن را حدس بزند کمتر می شود. سعی کنید رمزعبورتان حداقل ده حرف داشته باشد. البته بعضی افراد از

رمزهایی شامل چند کلمه که با یا بدون فاصله پشت سر هم آورده می شوند، استفاده می کنند که اغلب به آنها عبارت رمز گفته می شود. ما نیز توصیه می کنیم تا آنجایی که برنامه یا سرویس مورد

استفاده به شما اجازه می دهد، رمزعبور خود را طولانی کنید.

 

• رمز باید پیچیده باشد: علاوه بر طول، پیچیده بودن نیز از کشف رمز توسط نرم افزارهای رمزشکن -که ترکیبی از حروف را کنار یکدیگر قرار می دهند- جلوگیری می کند. پس در صورت امکان سعی کنید رمزعبور

شما شامل حروف بزرگ انگلیسی، حروف کوچک انگلیسی، اعداد و علامت هایی مثل نقطه باشد.


یک رمز می بایست به قدر کافی مشکل باشد تا افراد نتوانند آن را حدس بزنند.

 

• رمز را باید بتوان به خاطر سپرد: اگر شما نتوانید رمزعبور خود را حفظ کنید و آن را جایی بنویسید، احتمالا آن را دو دستی به کسی که به خانه، کیف پول و یا حتی سطل آشغال دفتر شما دسترسی دارد،

تقدیم کرده اید. اگر می خواهید رمزعبور شما طولانی و پیچیده و در عین حال قابل حفظ کردن باشد، به بخش "به خاطر سپردن و نگهداری امن رمزهای عبور " که در پایین آمده است بروید. اما اگر حوصله حفظ

کردن رمز عبورهای متعدد را ندارید، می بایست از نرم افزارهایی مثل "کی پس" استفاده کنید. به خاطر داشته باشید، استفاده از نرم افزارهایی مثل Microsoft Word برای این کار مناسب نیست. (رمزعبور

این فایل ها توسط نرم افزارهای رایگانی که در اینترنت نیز پیدا می شوند، قابل بازیابی است.)

 

• رمز عبور نباید شخصی باشد: رمزعبور نباید هیچ ارتباطی با شخصیت شما داشته باشد. بنابراین از انتخاب کلمات یا عباراتی که قسمتی از اطلاعات شخصی شما هستند (مثل نام، شماره کارت ملی،

شماره تلفن ها، اسم فرزندان، روز تولد، یا هر چیزی که ممکن است افراد دیگر درباره شما بدانند) بپرهیزید.

 

• رمزعبورتان را مخفی نگه دارید: همیشه هنگام وارد کردن رمزعبور به افرادی که ممکن است آن را از روی شانه شما بخوانند توجه کنید. همچنین به جز در موارد کاملا ضروری رمزعبور خود را به هیچ کس نگویید.

اگر هم مجبور بودید که آن را به دوست، هم کلاسی یا یکی از اعضای خانواده بگویید، ابتدا آن را به یک رمزعبور موقتی تغییر دهید و به شخص مورد نظر بدهید. پس از اتمام کار، آن را به حالت قبل بازگردانید.

البته، اغلب اوقات راه های دیگری مثل ایجاد یک رمزعبور جداگانه در حساب خود، وجود دارد که در صورت امکان بهتر است از این روش ها استفاده کنید.

یک رمزعبور می بایست به گونه ای انتخاب گردد که اگر کسی آن را دانست، حداقل ضرر را برایتان به همراه داشته باشد.

 

• رمزهای عبور نباید یکسان باشند: از یک رمزعبور برای بیش از یک حساب استفاده نکنید، زیرا اگر کسی آن را بفهمد به تمام اطلاعات شما دسترسی پیدا خواهد کرد. فرض کنید رمزعبور کامپیوتر و ایمیل شما

یکسان است، حال اگر کسی بتواند کامپیوتر شما را "هک" کند یا به طریقی رمز آن را بدست آورد، به ایمیل شما نیز دسترسی خواهد داشت.


("هک" به معنی سود بردن از یک روش سریع و هوشمندانه برای حل یک مشکل است. اما در گفتگوهای امروزی "هک" به معنی نفوذ به یک سیستم کامپیوتری است و "هکر" کسی است که با دانش بالا در

زمینه‌هایی مانند برنامه نویسی و نرم افزار می‌تواند بدون داشتن ملزومات لازم به یک سیستم نفوذ کند و از منابع آن برای خود بهره برداری کند. - ویکی پدیا)

 

• رمزهای عبور را بطور دوره ای عوض کنید: توصیه می شود رمزعبور خود را به طور منظم حداقل هر 3 ماه یک بار عوض کنید. زیرا به مرور زمان احتمال اینکه دیگران رمزعبور شما را بفهمند، افزایش می یابد

(طبیعی است اگر من رمزعبور خود را 10 سال عوض نکنم به جز خواجه حافظ، بقیه آن را خواهند فهمید). همچنین اگر کسی بدون اطلاع شما رمزعبورتان را دزدیده باشد تا زمانی که آن را عوض نکنید، از

رمزعبور استفاده می کند.

 

دارا: اگر به کسی اعتماد داشته باشم، می توانم رمزعبورم را به او بدهم؟


سارا: اولا، اینکه تو به کسی اعتماد داری دلیل نمی شود که آن شخص بتواند به خوبی از رمزعبورت محافظت کند. حتی اگر قصد سواستفاده نداشته باشد، ممکن است آن را روی کاغذی بنویسد که افراد

دیگری هم آن را می بینند. دوما، اگر تو رمزعبور خود را به کسی نداده باشی، زمانی که کسی وارد حسابت می شود، لازم نیست از همه کسانی که این رمزعبور را دارند در این باره سوال کنی.

 

کافی نت داران انسان های بسیار شریفی هستند که به مردم خدمات اینترنتی می دهند، اما نمی توان منکر شد که در هر شغلی، گروه اندکی هستند که از کارشان به نفع خود سواستفاده می کنند. ما

این افراد را در اینجا "آدم بده" می نامیم. حال اگر مسئول کافی نت تبدیل به "آدم بده" شود، چطور؟

 

بسیاری از کافی نت ها امنیت ضعیفی دارند و در بسیاری مواقع ممکن است که رمزهای عبور شما توسط نرم افزاری که روی آن کامپیوتر نصب شده به سرقت رود. بنابراین هنگام استفاده از کامپیوترهای

عمومی باید بسیار مراقب و نگران حساب‌های کاربری تان باشید.

 

خب، اگر بخواهیم کل مطلب بالا را در یک جمله خلاصه کنیم، رمزهای شما باید طولانی، پیچیده، به یاد ماندنی، مخفی، غیر شخصی و غیر یکسان باشند. البته به طور دوره ای هم عوض شوند!

 


هشدار به تمام کاربران LastPass: رمزهای عبور را عوض کنید

    نظر

 

اگر از کاربران ‏ «لست پس» ‏ هستید می دانید که این نرم افزار یکی از مشهور ترین ابزارهای رایگان مدیریت رمزهای عبور است و توسط میلیون ها نفر در سراسر جهان مورد استفاده قرار میگیرد. روز گذشته

سایت لست پس اعلام کرده احتمالا اطلاعات تعدادی از کاربرانش به خاطر یک حمله به سرقت رفته است. ‏


البته می دانید که رمزهای عبورتان به صورت رمزنگاری شده روی سرورهای لست پس نگهداری می شود. بنابراین چه خطری می تواند شما را تهدید کند؟ نکته در اینجا است که برای دسترسی به تمام این

اطلاعات کافی است که مستر پسورد شما در اختیار مهاجم قرار بگیرد. اگر رمز عبور پیچیده ای نداشته باشید، مهاجم می تواند با ‏ ‏‌Brute Force ‏ پسورد اصلی را پیدا کرده و از طریق آن به تمام رمزهای شما

دسترسی پیدا کند. به زبان ساده تر اگر مستر پسورد شما به اندازه کافی طولانی و پیچیده است، خطر بسیار کمی شما را تهدید می کند. اما اگر رمز عبور پیچیده ای به عنوان مستر پسورد انتخاب نکرده

باشید هم اکنون در خطر جدی هستید. ‏


‏ راه حل چیست؟ ‏ ‏
شما باید فورا دو کار مهم انجام بدهید: اول از همه مستر پسورد خودتان را تغییر بدهید و آن را با یک پسورد جدید و پیچیده جایگزین کنید. ‏

دوم به لیست پسوردهای ذخیره شده تان در لست پس نگاه کنید. و رمز تمام سایت ها و حساب های اینترنتی مهم تان را عوض کنید. پسوردهایی مانند ایمیل، حساب بانکی و دیگر حساب های مهمی که در

لست پس ذخیره کرده اید. ‏

البته ممکن است هنگام تغییر مستر پسورد در لست پس با یک پیام خطا روبرو شوید. این سایت هم اکنون در وبلاگ اش اعلام کرده به خاطر هجوم کاربران برای تعویض پسوردهایشان با مشکل ترافیک روبرو

شده است. ‏

نکته آخری که باید به آن توجه کنید این است که تغییر رمزها را با آرامش و حوصله انجام بدهید. معمولا در این گونه مواقع عملکرد شتاب زده سبب می شود بعضی کاربران به خاطر تغییرات گسترده در رمزهای

عبورشان اشتباه کنند و پسوردی را از دست بدهند. مراقب باشید به خاطر شتاب زدگی اکانت هایتان را از دست ندهید. ‏

در نهایت هنگام انتخاب یک رمز عبور جدید این معیارها برای انتخاب پسورد را رعایت کنید