مسابقات اتومبیل رانی فرمول یک، از بزرگترین رویداد‌های ورزشی، مهندسی و سرگرمی در جهان به شمار می روند. هر دو هفته یک بار، به طور متوسط بیش از 120000 نفر از نزدیک، و بیش از 300 میلیون نفر
از طریق گیرنده های تلوزیون خود شاهد این مسابقات هستند. هر جا این همه انسان وجود دارد، سر و کله شرکتهای بزرگ نیز پیدا خواهد شد.
حامیان مالی فرمول یک برای حضور همیشگی در جلوی چشم مردم و معرفی برند خود در مکانهای شیک و معتبری نظیر مسابقات فرمول یک، صد‌ها میلیون دلار خرج می کنند. رانندگان فرمول یک از جمله
مشهورترین ورزشکاران و ستارگان جهان هستند. و بسیاری از طرفداران و هواداران سرسخت مسابقات، هر دو هفته یکبار به تماشای رقابت آنان می نشینند.
دیدن رقابت‌های ورزشی و عملکرد ستارگان در هر مسابقه ورزشی جذاب و دیدنی است. اما قسمتی از هیجان این مسابقات نیز مدیون مهندسی و فن‌آوری اعجاب‌انگیز این رشته است که بی شک در اوج
توانایی بشری قرار دارد
موتور
تنها 4 ثانیه طول می‌کشد تا اتومبیل فرمول 1 به سرعت 160 کیلومتر بر ساعت رسیده و سپس توقف کامل نماید. حتی کند‌ترین اتومبیل‌های فرمول 1 صفر تا صد را در کمتر از 1.7 ثانیه و صد تا دویست را در
کمتر از 3.8 ثانیه انجام می‌دهند.
همچنین، کمتر از 9 ثانیه زمان لازم است تا سرعت اتومبیل‌های فرمول 1 از صفر به بیش از 300 کیلومتر بر ساعت افزایش یابد. گشتاور ایجاد شده توسط این اتومبیل‌ها بیش از 2200 کیلوگرم بر متر است و
میزان توان به وزن تولید شده در اتومبیل‌های فرمول یک در حدود 20 برابر اتومبیل‌های عادی است.
دور موتور در اتومبیل‌های فرمول 1 تا 18،000 دور در دقیقه یا به عبارت دیگر 300 دور در ثانیه می‌رسد. در این دور، شتاب هر پیستون به بیش از 7000 جی می‌رسد. البته لازم به توضیح است که دور موتور در
اتومبیل‌های بعد از سال 2011 به 18،000 محدود شد و قبل از آن اتومبیل‌هایی بودند که دور موتور حداکثر در آنها بیش از رقم ذکر شده بود. برای مثال، حداکثر دور موتور اتومبیل بی‌ام و سال 2003 در حدود
19،200 دور در دقیقه بوده است.
پرواز سنگدانه‌ها و شن‌های کنار پیست به دلیل قدرت موتور اتومبیل فرمول یک
در حال حاضر مطابق قوانین فرمول، موتور وسیله هشت سیلندر با گنجایش 2.4 لیتری است که مشابه مشخصات اتومبیل‌های معمولی است. شاید برای شما هم عجیب باشد که چگونه موتوری با چنین
مشخصاتی بتواند چنان قدرتی تولید کند. بنابراین دور از انصاف نیست اگر بگوییم مهندسین فرمول یک می توانند از آب کره بگیرند.
البته در سال 2014 قرار است همه تیم‌ها از موتور بهبود یافته شش سیلندر 1.6 لیتری استفاده کنند که سبب صرفه‌جویی 35 درصدی در مصرف سوخت می شود!
کنترل پیشرفته کشش در اتومبیل‌های فرمول یک سبب می‌شود که نیروی موتور در پیچ‌ها سریعتر اعمال شود. تخمین زده می‌شود که وجود این سیستم سبب کاهش زمان یک دور در پیست (که به آن لپ -
Lap- گفته می‌شود) به میزان قابل ملاحظه 0.5 ثانیه می‌شود.
رکورد سرعت ثبت شده در مسابقات فرمول یک در مسابقات سال 2004 و توسط راننده تیم بی‌ام‌و آنتونیو پیزونیا حاصل شده است. وی توانست در جایزه بزرگ ایتالیا به سرعت 369.9 کیلومتر بر ساعت برسد.
خوان پابلو مونتویا راننده کلمبیایی فرمول یک نیز در سال 2004 توانست به میانگین سرعت 262 کیلومتر بر ساعت در کل لپ دست پیدا کند.
موتور اتومبیل‌های فرمول یک عطش بسیار زیادی دارد. این موتور هر ثانیه 450 لیتر هوا مصرف می کند و نرخ مصرف سوخت آن در حدود 3.5 تا 4 لیتر در دقیقه است. مصرف سوخت این اتومبیل‌ها در هر 100
کیلومتر در حدود 75 لیتر است. تقریباً می توان گفت
دبی ورود بنزین به موتور، نصف دبی دوش آبی است که با فشار استاندارد تا آخرین حد باز است. تصور کنید هر دقیقه دو تا و نصفی بطری یک و نیم لیتری،
بنزین به داخل موتور هدایت می شود.
موتور رنو متعلق به مسابقات 2006 در اتومبیل آلونسو فاتح مسابقات می تپید. مشخصات گفته شده در بالا همه در خصوص این اعجوبه کوچک و هم‌بازی های اش بود.
